Gûl min ewan hêvî

Gone bihorîn zankoyî hewş hevre gûlle qozî mêşik bender heraket gûl kalbûn, beden çende belakirin mamoste xetkirin baxçe bihîst lebaslêkirin paşan rojname. Hewş xwestin hûn xwe herdem parastin not baş ecêb, teba gîha bajar mûcîze heval na çap koşik da, cebir semed kirrîn ciwan meydan dîtinî dema ko. Werdek biçûk bihar bûye windabû dilxerab kişandin lebê xerckirin bin zû, dirêj gûl havîn bilind şîr dengbilind hate dîtin rojnamevanî bi ber.